22 november verschijnt bij Hollands Diep: 'Waanzin aan het einde van de aarde' van Julian Sancton

In augustus 1897 begint de jonge Belgische commandant Adrien de Gerlache aan een driejarige expeditie aan boord van het robuuste schip de Belgica, in de hoop op roem en succes. Zijn bestemming was het nog niet in kaart gebrachte einde van de wereld: het ijzige continent Antarctica.
 
Het voornemen om de eerste te zijn die de geomagnetische zuidpool bereikt, is al snel tot mislukken gedoemd. De commandant moet kiezen: terugkeren zonder zijn doel te hebben bereikt en zijn mannen de vernietigende Antarctische winter besparen, of onbesuisd de roem najagen door de langzaam bevriezende wateren binnen te varen. 
De Gerlache besluit tot dat laatste en al snel zit de Belgica gevangen in de ijzige greep van de Bellingshausenzee. Als de zon voor de laatste keer ondergaat in dat schitterende poollandschap, zijn de opvarenden veroordeeld tot een eindeloze nacht die maandenlang zal duren. Geplaagd door een mysterieuze ziekte en overvallen door verveling worden ze in het donker langzaam maar zeker krankzinnig.
 
Sancton baseert zich op de dagboeken en scheepsjournalen van de bemanningsleden van de Belgica en had als enige toegang tot het logboek van het schip. Zijn verhaal over menselijke grenzen leest als een spannende roman en het resultaat is zo verrassend dat zelfs de NASA het boek bestudeert bij zijn onderzoek naar afzondering met het oog op toekomstige reizen naar Mars.