Blogger-interview met Stefan Ahnhem!

Lees je zelf boeken? Welke auteurs inspireren je?

'Ik lees veel, maar niet veel thrillers. Ik werk steeds aan mijn eigen verhalen en ik wil niet dat die als het ware geïnfecteerd worden door de verhalen van anderen. Ik wil in mijn eigen bubbel blijven. Ik haal mijn inspiratie meer uit mijn eigen leven en de wereld rondom me, niet zozeer uit fictie. Maar op vakantie lees ik soms wel boeken van collega's.'

Wat lees je op dit moment?

'Ik heb het Three Women van Lisa Taddeo gelezen, iets heel anders dan mijn eigen werk, want het gaat over de sekservaringen van vrouwen. Ik ben ook in My Dark Vanessa van Kate Elizabeth Russell begonnen, maar ik kan je nog niet zeggen of ik het goed vind. Verder lees ik veel non-fictie.'

Waar werk je nu zelf aan?

'Nummer 6 van de serie met Fabian Risk. Mijn deadline ligt in november, dus dan moet ik mijn uitgever iets te lezen kunnen geven.'

Hoe kwam je op het idee van de dobbelstenen in Motief X?

'Zowel politieagenten als thrillerauteurs hechten een grote waarde aan het motief van een dader, want als je het motief weet, kan hem (laten) arresteren. Ik vroeg me dus af hoe het zou zijn als er helemaal geen motief is om te achterhalen. Het specifieke idee van de dobbelstenen koos ik omdat ik iets eenvoudigs wou, iets ouderwets en vooral niet digitaal. En ik ben ook al jaren gefascineerd door The Dice Man van Luke Rhinehart, een boek dat ik lang geleden las.'

Heb je zelf ook gedobbeld om de scenes van het boek te bepalen?

'Ik heb wel geprobeerd om willekeurig te denken, en ik had dezelfde kaart/handleiding als die van de moordenaar, maar ik heb niet letterlijk gedobbeld. Ik probeerde ook intuïtief te schrijven, soms voelt een scene gewoon fout aan.'

Leest er iemand mee terwijl je schrijft?

'Nee, zelfs mijn vrouw mag dat niet. Toch niet tijdens de eerste draft. Maar daarna bespreek ik het wel met haar en met mijn redacteur en uitgever. Wanneer ik op een probleem stuit tijdens het schrijven, helpt het ook vaak om het luidop uit te spreken tegen iemand, dan vind ik zelf makkelijker de oplossing.'

Hoe houd je al je verschillende personages bij tijdens het schrijven? Want het zijn er veel in Motief X!

'Ik hou van Game of Thrones en Star Wars, dus ik hou van veel personages en verhallijnen. Ik vroeg me af waarom ik dat dan ook niet in mijn misdaadfictie zou kunnen doen. In mijn eerste boek waren het er nog niet zo veel, maar het worden er steeds meer. Elk personage is bovendien het hoofdpersonage van hun eigen leven, dus waarom niet? Ook kleinere personages verdienen een introductie - zelfs als de enige fucntie van een wandelaar in een park is dat hij iets ontdekt, vertel ik graag wie dat is en waarom hij daar loopt.'

Volgend jaar komt ook in Nederland X manieren om te sterven uit, het vervolg op Motief X. Wist je altijd al dat Motief X een vervolg ging krijgen?

'Ja, ik speelde al lang met het idee van Fabian Risk die zijn eigen collega moet onderzoeken, het was een verhaallijn die er al vanaf het eerste boek in zit en die ik later verder wilde uitwerken. Maar het was ook een verhaal dat te groot was om in één boek te vertellen. 

Ik plan niet alles uit van tevoren, daar is het te gecompliceerd voor. Soms is een idee er al, maar het proces moet organisch en dynamisch blijven.'

Tineke, hoe vertaal je de stem van Ahnhem?

'Ik lees het verhaal normaal niet op voorhand. Ik begin meteen te vertalen. Maar nu was het toevallig zo dat ik Motief X al gelezen had voor ik wist dat ik het mocht vertalen, ik had het namelijk in Zweden gekocht. Ik overleg regelmatig zaken met Stefan, over Zweedse woorden die ik niet ken, of aspecten van de Zweedse cultuur. Je moet de cultuur kennen om het goed te kunnen vertalen en de balans te vinden tussen uitleg en couleur locale. Maar het is niet zo dat we discussiëren, want Stefan heeft natuurlijk altijd gelijk, het boek is een beetje zijn kind.'

Stefan: 'Ik vind het altijd fijn als een vertaler vragen stelt, want dan weet ik dat ze echt in het boek zitten. Daarnaast halen ze er vaak nog fouten uit en dat is heel handig.'

Wie is je favoriete personage, Stefan?

'Al mijn personages dragen een stukje van mezelf in zich mee, dus ik vind het heel moeilijk om te kiezen. Soms is voor de slechterik schrijven ook gewoon heel leuk, ook al is het personage zelf niet zo leuk.'

Is het schrijven van een boek moeilijker dan het schrijven van een scenario?

'Het is heel anders, het zijn ook meer woorden dus het duurt langer. Bij films ben je een "fly on the wall", je probeert zo goed mogelijk te beschrijven wat er gebeurt. Maar bij een boek mag dat niet, je hebt een point of view nodig, je moet van de muur naar de hoofden van de personages verhuizen. Het is in de realiteit misschien maar een verschil van een paar meter, maar het is een héél andere manier van schrijven. Alles is gefilterd door een personage en diens persoonlijkheid moet je goed kennen. Soms lees je bijvoorbeeld niet wat iemand anders zegt, omdat het personage afgeleid is en het niet hoort, of het niet goed begrijpt.'

Hoelang duurde het vertalen van Motief X, Tineke?

'Vier maanden, fulltime, inclusief het researchen.'

Het lijkt alsof de vrouwen in het boek stabieler zijn dan de mannen, heb je dat zo bewust geschreven?

'Men are more trouble. :-) De vrouwen in mijn verhalen hebben wel hun eigen problemen, maar ik vind het idee van sterke vrouwen interessant. Fabian Risk heeft zijn vrouw vaak nodig, ze moeten een team zijn. Ik was het ook beu om over eenzame mannen van middelbare leeftijd te lezen. Fabian is geen man in de winter van zijn leven, maar in de zomer van zijn leven. Hij is niet eenzaam, hij heeft een familie, kinderen. Hij is normaler dan de gemiddelde speurder in misdaadfictie. Hij is geen 'politiekarakter' zoals we er zo veel kennen, die van geweren houdt en stoer is, maar wat gevoeliger. De sterke vrouwelijke personages komen vanzelf, misschien als een soort balans. Daar moet ik nooit veel nadenken, ik vorm hun karakter organisch. Soms denken mensen zelfs dat mijn vrouw mijn vrouwelijke personages heeft geschreven, omdat ze zo realistisch lijken, maar ik ben niet bang om een iets vrouwelijkere aanpak te hebben.'

In Motief X komt het debat rond racisme naar voren. Wil je je lezers een boodschap meegeven met Motief X?

'Ik zie mijn boeken niet als een politiek standpunt, ik wil gewoon een goed verhaal schrijven. Maar omdat het zich afspeelt in deze wereld, gaan er wel dingen aan bod komen, zoals racisme. Ik probeer beide kanten van het verhaal te vertellen in mijn boeken, zo goed als ik kan. Maar wat je ook schrijft in hedendaagse fictie, er gaat vanuit een bepaalde hoek wel commentaar op komen. Daarom doe ik ook best wat onderzoek, dan kan ik mijn boek achteraf verdedigen.'

Wat is te veel, te slecht, te gruwelijk als je een moord beschrijft?

'Het is beter om deuren te openen, dan om ze gesloten te laten. Achteraf kan ik altijd nog vaststellen wat er te veel aan is en wat niet. Ik wil geen verhalen schrijven zoals iedereen er al honderden gehoord of gelezen heeft, ik wil iets schrijven dat je niet zomaar in de krant zou tegenkomen. Ik ga ook gewoon mee met de flow van mijn verhaal, en ik ben minder geïnteresseerd in het spektakel van een moord dan in wat de moordenaar beweegt. En als het toch net iets te gruwelijk wordt, krijg ik dat wel te horen van mijn redacteur. Wat ik helemaal niet erg vind!'

Nog een laatste boodschap?

'Ik ben super benieuwd naar hoe het boek het in Nederland en België gaat doen! Volgend jaar hoop ik naar Nederland te komen.'

 

Lees de verslagen van de andere bloggers hier: Connies boekenblog, Thrillers & More, In de Boekenkast, Perfecte Buren en Vrouwenthrillers.