Erik Jan Harmens wint met 'U beklijft' de Ger Frits Prijs voor het beste 'Eenzame uitvaartgedicht' van 2019

Foto: Bianca Sistermans

De prijs werd in de radiouitzending van Nieuwsweekend door Joris van Casteren bekendgemaakt en het gedicht werd door Mieke van der Weij voorgelezen. Erik Jan schreef het winnende gedicht ter gelegenheid van eenzame uitvaart nr. 240, van de heer G. R. op 6 mei 2019. Voor de Ger Fritz-Prijs komen alle gedichten in aanmerking die in het Nederlandse taalgebied voor een eenzame uitvaart worden geschreven, dus zowel in Nederland (www.eenzameuitvaart.nl) als in België (www.eenzameuitvaart.be).

De jury motiveerde de keuze voor het gedicht 'U beklijft' als volgt:
'Iedere regel in het gedicht zette mij aan het denken. Op het moment dat ik dacht mij een beeld te kunnen vormen van de overledene, een eenzame dwarsligger, werd dit gelogenstraft door de passage waarin de hond werd opgevoerd. Een prachtig gedicht waarbij de twee slotregels mij lang zullen bij blijven.'

Lees het gedicht hieronder.

 

U BEKLIJFT

Voor G. R.

hoe minder ik snap van de wereld
hoe meer de wereld mij niet begrijpt

net als bij dageraad gebeurt dit tegelijk
zon komt op terwijl de maan verdwijnt

u werd dwarsligger genoemd, spaak in het wiel
weggezet als verzetter-om-het-verzetten

u in kuif gepikt zag uw goede naam besmet en
klom in de pen zogezegd, haphaphap, een bijtwoord viel

het happen maakte u onbegrepen en geweerd
was u hardcore hardleers of begreep men u verkeerd?

als een vlieg aan een kleefstrip hing ik aan uw derde naam
MARIA, die bitter betekent en ook rein, wat dus kan samengaan

misschien is bitter wel het leven dat we sugarcoaten, zoeten
omdat we anders paf van gal door de dag, dag, dagen moeten

maar wat we omsuikeren houdt toch die binnenkant
die bitterheid die eronder schrijnt als hooibroeibrand

er was een hond, aan paal gebonden
die u losmaakte, verzorgde, een extra mond

wie zoiets doet is geen monster, maar een mens
die we herdenken, met woorden die noch bijten noch zoeten

die zijn en blijven
terwijl u er niet meer bent

hoe minder ik snap van de wereld
hoe meer de wereld mij niet begrijpt

mij is misschien wel u
dat maakt u universeler dan u lijkt

al leeft u alleen nog in verleden tijd
u beklijft