Mals groen
Wachten tot de erwtjes boven de grond komen, wachten tot de eerste tuinbonenbladeren op een plant gaan lijken, wachten tot het warm genoeg is om aardappelen te poten, wachten tot die ijsheiligen nou eens vertrekken (pas tegen half mei). Zelfs snelle, vroege voorjaarsjongens als raapstelen laten nog even op zich wachten, koude nachten zorgen dat we met zijn allen pas op de plaats (moeten) maken.
Gelukkig is er ook oogst waar je niet op hoeft te wachten, je hoeft er zelfs niet voor te zaaien. In het wild; weiland, gazon, bos, park, een willekeurig perkje dat niet vervuild is –honden tellen in dit geval ook als vervuiling–, of een niet al te nette tuin zoals de mijne, groeit genoeg. Zoek bijvoorbeeld herderstasje (veldkers), zevenblad, zuring (zurkel), molsla (paardenbloem die in een molshoop gegroeid is en daardoor niet zo bitter), wilde veldsla, kervel, daslook, bieslook, barabarkruid, vogelmuur, brandnetel (de jonge topjes zijn niet zo harig, ze prikken wel) pinksterbloem, look zonder look enzovoort. En eventueel, om het gerecht mee af te maken, bloemblaadjes van paardenbloem, madelief, hondsdraf, dovenetel, primula en meer eetbaars dat misschien wel in uw buurt bloeit.
Als je goed rondkijkt in het groen levert een wandelingetje van 10 minuten zomaar een vergiet vol mals groen op, dat gaat sneller dan de rij van de supermarkt...
Met dat wilde groen is een mooi maaltje zo gemaakt. Ook voor ongeduldigen, voor je het weet kun je weer naar buiten.
Want daar is gelukkig ook van alles dat wel gedaan kan worden, als u het nog niet gedaan hebt kan bijvoorbeeld al het fruit gesnoeid worden. In het snoeiseizoen ontdek je ineens met wie je het hele jaar hebt samengewoond, zo met je hoofd in de takken worden er prachtige bouwsels zichtbaar, kunstig gevlochten stro, rommelige takken-nesten of juist hele nette. Of zachte bolletjes van mos waar ik ook wel in zou willen nestelen. Vlak onder het raam blijken hele families gewoond te hebben, ik durf de nesten ook nu niet weg te halen, wie weet komen de bewoners nog terug. Zou ik ook niet leuk vinden, als na mijn vakantie m’n huis was opgeruimd. Pardon, ik droom weg. Terug naar het lentemaal.
Mocht u nog geen zin hebben om wild bladgroen te zoeken, loop dan naar de groenteman voor jonge spinazie, misschien heeft hij ook een bosje zurig voor erdoor. Zoniet, maak het geheel dan fris met wat citroensap.
Eetbaar voorjaar
voor een maaltje voor 4 personen
een vergiet gemengd voorjaarsgroen, zoals boven –of net wat u tegenkwam
als daar geen zurig bijzat een kneepje citroensap.
als er geen look bijzat kan er een teentje geplette knoflook bij.
milde olijfolie of half neutrale- en half olijfolie
Waar u ze ook geplukt hebt, was de blaadjes goed, na al die regen van de laatste tijd zullen ze flink modderig zijn. Goed wassen wil zeggen: alles in ruim water, beetje ronddraaien als een handwas, dan een paar minuten laten staan zodat zand en modder naar de bodem kunnen zakken. Dan de blaadjes uit het water scheppen in plaats van het geheel in een vergiet kiepen, dan gooi je immers alle viezigheid weer over de schone blaadjes.
Hak de blaadjes doe ze in een hoge beker en zet de staafmixer erin, voeg net voldoende olie toe om te zorgen dat het pakt. Voeg als het mengsel glad is olie toe tot het een dikke saus is. Proef of het nodig is peper & zout en misschien een kneepje citroensap toe te voegen.
Serveersuggesties: meng de olie door bijvoorbeeld verse pasta, aardappelen, of parelgort. Schaaf er wat Parmezaan over, bestrooi eventueel met bloemblaadjes en u kunt geheel gelukkig weer naar buiten.
Variaties:
- Voor een mildere, frissere, smaak kan er een flinke schep zure room of iets dergelijks door.
- In plaats van pureren kunt u de blaadjes ook heel laten en er een mooie salade mee maken.
- Of snijd de blaadjes en meng ze door en grof stampje/stoempje.
Allemaal simpel, allemaal heerlijk.
Smakelijke lente!
