Geschiedenis van de pizza

Pizzeria’s zoals wij die nu kennen, in de vorm van restaurants, bestonden toen nog niet. Je at een pizza uit de hand, op straat. Het idee van de oorspronkelijke pizza is dan ook dat hij twee keer dubbelgevouwen moet kunnen worden, zonder dat hij breekt. De bodem hoort dus niet krokant, maar zacht te zijn. Tot op de dag van vandaag wordt dit verstaan onder de Napolitaanse pizza.

Pas na de Tweede Wereldoorlog wordt de pizza beroemd buiten de Napolitaanse stadsgrenzen. Vervolgens wordt door de emigratie van Italianen de pizza wijd verspreid over de wereld. Vooral in Amerika slaat het erg aan. Momenteel is Amerika dan ook het land waar veruit de meeste pizza wordt gegeten. De grootste internationale pizzaketen is Pizza Hut met meer dan 12.000 vestigingen in negentig verschillende landen – maar niet in Italië. De Italianen zelf staan wat betreft pizzaconsumptie op nummer twee, gevolgd door Canada.

Het aantal type pizza’s neemt toe, omdat verschillende landen en streken hun keukentradities erin verwerken. De AVPN (Associazione Verace Pizza Napoletana) is in 1983 in het leven geroepen om de echte Napolitaanse pizza te beschermen en te promoten. Zij hebben strenge regels opgesteld waaraan een echte Napolitaanse pizza moet voldoen. Je kunt je als pizzabakker en pizzeria hiervoor laten certi ceren. De AVPN heeft er ook voor gezorgd dat ‘hun pizza’ binnen Europa beschermd is. In 2010 hebben zij van de Europese Commissie de GTS-status gekregen voor de Pizza Napoletana. GTS staat voor Gegarandeerde Traditionele Specialiteit.

De meest bekende pizza is de pizza Margherita. Samen met de pizza Marinara zijn dit volgens de AVPN de enige officiële Napolitaanse pizza’s. De pizza Margherita is vernoemd naar koningin Margherita, de vrouw van koning Umberto I. Tijdens hun bezoek aan Napels in 1889 kreeg zij de lokale specialiteit aangeboden: pizza. De pizza met tomaten, mozzarella en basilicum was haar favoriet en draagt sindsdien haar naam. De referentie naar de Italiaanse vlag (rood, wit, groen) zal ongetwijfeld bijgedragen hebben aan haar keuze voor deze pizza.

Vandaag de dag is pizza over de hele wereld verkrijgbaar, in vele verschillende vormen en smaken. In dit boek richt ik me op de ‘Italiaanse pizza’. Dat is een pizza met een dunne, krokante bodem, maar niet hard. Ook heeft deze pizza een duidelijke rand, maar minder aangezet dan de Napolitaanse pizza.