De weg naar huis

Het is zaterdag, net na 22.00 uur. Jules Tannberg is vrijwilliger bij een telefoondienst voor vrouwen die 's avonds bang worden op weg naar huis en die een telefoongezel willen wiens kalmerende stem hen veilig naar huis kan begeleiden. Er is tijdens de telefoontjes nog nooit een levensbedreigende situatie geweest. Tot vandaag, wanneer Jules met Klara belt.

De jonge vrouw is doodsbang. Ze gelooft dat ze wordt gevolgd door een man die haar eerder heeft aangevallen en die in bloed een datum op haar slaapkamermuur heeft geschilderd: de dag van Klara's dood! En die dag breekt aan in minder dan twee uur...

'Je hebt het dus ontdekt,' zei een vreemde stem links van haar. En alsof de onbekende man die nu in de deuropening van de badkamer verscheen een afstandsbediening vasthield waarmee hij het gruwel- beeld kon besturen, lichtte het bed onder haar bloedrood op. De aanblik van wat ze daarna te zien kreeg was zo verschrikkelijk dat ze het liefst haar ogen had uitgerukt. Ja, ze had hét ontdekt, hoewel hét gewoon niet waar kon zijn. Haar verstand wilde de gruwel niet accepteren, simpelweg omdat wat zich aan haar openbaarde elke menselijke voorstellingskracht te boven ging.